تفسير جامع، ج‏7، ص: 79

سوره مجادله‏

سوره مجادله در مدينه نازل شده و شامل بيست و دو آيه و چهار صد و هفتاد و سه كلمه و هزار و هفتصد و نود و دو حرف است‏

. خلاصه مطالب سوره مجادله عبارت است از بيان كفاره ظهار و عقوبت مخالفين خدا و رسول و اينكه خداوند بر راز و اسرار درونى مردم آگاهست و امر بوسعت دادن در مجالس و بيان حال منافقين‏

تفسير جامع، ج‏7، ص: 84

محمّد بن عباس ذيل آيه قَدْ سَمِعَ اللَّهُ 1   از حضرت صادق عليه السّلام روايت كرده فرمود روزى پيغمبر اكرم صلّى اللّه عليه و آله و سلّم بدخترش حضرت فاطمه (ع) فرمود بعد از من بر سر شوهرت على عليه السّلام مصيبتها وارد شود فاطمه عرض كرد اى پدر بزرگوار آيا دعا نميفرمائيد تا خداوند آنها را از على بر طرف فرمايد فرمود دعا كردم و از خداوند مسئلت نمودم خطاب رسيد در علم ما گذشته است اين مصيبتها بايد بر على واقع شود جبرئيل نازل شد و آيه را فرود آورد

   تفسير جامع، ج‏7، ص: 85

أَ لَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ ما يَكُونُ مِنْ نَجْوى‏ ثَلاثَةٍ إِلَّا هُوَ رابِعُهُمْ وَ لا خَمْسَةٍ إِلَّا هُوَ سادِسُهُمْ وَ لا أَدْنى‏ مِنْ ذلِكَ وَ لا أَكْثَرَ إِلَّا هُوَ مَعَهُمْ أَيْنَ ما كانُوا ثُمَّ يُنَبِّئُهُمْ بِما عَمِلُوا يَوْمَ الْقِيامَةِ إِنَّ اللَّهَ بِكُلِّ شَيْ‏ءٍ عَلِيمٌ 8 ايرسول ما آيا نمى‏بينى آنچه در آسمانها و زمين است خداى تعالى ميداند و بر او چيزى پوشيده نيست هيچ رازى سه كس با هم نگويند جز آنكه خدا چهارم آنها است و نه پنج كس مگر آنكه خدا ششم آنها است و نه كمتر و نه بيشتر جز آنكه خدا با ايشان است هر كجا باشند احوال آنها را ميداند پس از آن روز قيامت خبر دهد آنان را بآنچه بجا آورده‏اند، چه پروردگار بتمام چيزهاى عالم دانا است-.

در كافى از حضرت صادق عليه السّلام روايت كرده فرمود آيه فوق در باره فلان و فلان و ابى عبيدة بن جراح و عبد الرحمن بن عوف و سالم مولى حذيفه و مغيرة بن شعبه نازل شد چه آنها ميان خودشان نامه‏اى نوشته و رد و بدل كردند كه اگر محمّد صلّى اللّه عليه و آله و سلّم كشته شود و يا وفات نمايد نگذارند خلافت و امامت ميان بنى هاشم باقى و بر قرار بماند خداوند پيغمبرش را بوسيله اين آيه خبر داد و آن جماعت را معرفى نمود

 ابن بابويه از ابى سعيد خدرى روايت كرده كه يكى از علائم نفاق داشتن بغض على بن أبي طالب عليه السّلام است روزى پيغمبر در مجلسى تشريف داشت دو نفر منافق با يكديگر نجوى ميكردند رسول خدا تا نگاهش بآنها افتاد غضب شديدى بر حضرتش عارض شد و فرمود بآنخدائيكه جانم در دست قدرت او است كسى در بهشت داخل نميشود مگر آنكه مرا دوست داشته باشد و دروغ ميگويد كسيكه گمان ميكند مرا دوست داشته و حال آنكه بغض على را در دل خود پنهان كرده است پس از آن آيه مزبور در همانمجلس نازل شد

تفسير جامع، ج‏7، ص: 88

 إِنَّمَا النَّجْوى‏ مِنَ الشَّيْطانِ لِيَحْزُنَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ لَيْسَ بِضارِّهِمْ شَيْئاً إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ وَ عَلَى اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ   10   سبب نزول آيه‏ فوق آن بود كه حضرت فاطمه (ع) در خواب ديد پيغمبر اكرم صلّى اللّه عليه و آله و سلّم حسنين و امير المؤمنين و حضرتش را از مدينه بيرون برد رسيدند سر دو راه پيغمبر از راه راست آنها را برد تا رسيدند به نخلستانيكه نهر آب در آن جارى بود گوسفندى خريد كه گوش آن نقطه سفيدى داشت ذبح نمود آن را و از گوشت آن گوسفند تناول كردند و همه آنها هلاك شدند از خواب بيدار شد خواب خود را بكسى اظهار ننمود صبح شد پيغمبر تشريف آورد و حيوان سوارى همراه داشت حضرت فاطمه را سوار كرد باتفاق امير المؤمنين و حسنين از مدينه بيرون رفتند بدو راهى رسيدند پيغمبر راه راست را اختيار نمود رفتند تا رسيدند به نخلستانيكه زير آن نهر آب جارى بود توقف كردند پيغمبر گوسفندى خريد آنرا ذبح كرد گوشتش را كباب كردند چون خواستند تناول كنند حضرت فاطمه بكنارى رفت شروع بگريه كرد پيغمبر فرمود ايدختر عزيزم سبب گريه تو چيست؟ آنحضرت خواب خود را نقل نمود رسول خدا دو ركعت نماز بجا آورد و با خدا مناجات كرد جبرئيل فرود آمد عرض كرد ايرسول خدا شيطانى است بنام الزها آنخواب را بفاطمه ارائه داد و در خواب چيزهائى را كه سبب هم و غم ميشود بمؤمنين نشان ميدهد و گفت اى رسول خدا امر كن آن شيطان حاضر شود چون حاضر شد پيغمبر باو فرمود تو بودى كه آنخواب را بفاطمه ارائه دادى گفت بلى اى رسول خدا پيغمبر سه مرتبه آب دهن بر او انداخت و فرمود قبيح شوى آنگاه به پيغمبر اكرم صلّى اللّه عليه و آله و سلّم عرض كرد ايرسول خدا هر گاه يكى از مؤمنين در خواب چيزيرا مشاهده كند كه كراهت دارد از آن، كلمات ذيل را قرائت كند و بدمد بطرف چپ خود هيچ ضررى نمى‏بيند

 «اعوذ بما عاذت به ملائكة اللّه المقربون و انبياء اللّه المرسلون و عباده الصالحون من شر ما رايت من رويا»

و سوره حمد و توحيد و معوذتين را نيز قرائت كند پس از آن آيه مزبور را فرود آورد-.

و از حضرت باقر عليه السّلام روايت كرده فرمود تأويل شيطان در آيه دومى است‏

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: